T. Austin-Sparks
Transkrypcja z nauczania na konferencji.
Po raz pierwszy opublikowano w magazynie „A Witness and A Testimony” w 1938 roku.
Rozdział 1
Boży wieczny cel dla Jego Domu
Czytanie: Wyj 25:8-9; 40:34-35; Iz 6:1; 2 Krn 7:1; Dz 2:1-3; Ef 1:4-6,11-12; 2:21-22; Hbr 3:1-6.
Główna myślą zawartą w tych wersach jest wieczny zamiar. Dalej prowadzi nas to do czegoś, co obejmuje mnóstwo innych rzeczy, dotyka wielu innych rzeczy, wszechstronnie opisując Świątynię Bożą czy Dom Boży.
Stworzenie zaczęło się poza tym światem. Był stworzony niebiański porządek, następnie pojawił się stworzony porządek „kosmosu” (czegoś większego niż ziemia), a Bożym zamiarem było to, aby stworzenie poznało Go i miało z Nim społeczność. Bóg jest objawiony jako Ten, który chce mieć społeczność ze Swym stworzeniem. Cała wielka myśl Boża jest skoncentrowana na idei Świątyni, w której On może mieszkać. Jest to strzeżone od wieczności i twórcza aktywności Boga miała taki cel na widoku. Wiemy, co się wydarzyło. Do stworzenia dostały się obce składniki, które Go wykluczyły.
Linia wybrania
Wtedy Bóg przyłożył swoją rękę do wybranej linii. Księga Stworzenia pokazuje nam tą linię wybraną w postaci jednostek, które same nie są doskonałe, lecz przejawiają tą samą cechę, która jest z Boga. Kiedy zbierze się tych wszystkich ludzi razem to ma się zbiór cech, które doprowadziły do doskonałości, do pokazania nam jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa. Tak więc, Pan zapowiadał doskonałego Człowieka przez pewną liczbę cech, które reprezentowane były przez ludzi.
Abel, Enoch, Noe, Abraham, Izaak Jakub nie byli doskonali, lecz w każdym z nich jest pewna cecha, które pochodzi od Boga.
Na przykład, Abraham był mężem wiary, a Bóg jest Bogiem męża wiary
Tak więc, Bóg pokazuje nam krok po kroku te cechy, których byli ucieleśnieniem, a które ostatecznie będą mieć charakter naczynia, w którym Bóg mieszka.
Pan Jezus jest pełnym ucieleśnieniem tych doskonałości doprowadzonych do perfekcji. Bóg jest Bogiem i Ojcem naszego Pana Jezusa Chrystusa w taki sposób, w jaki nie mógłby być Bogiem i Ojcem jakiegokolwiek innego człowieka.
Wybrana rasa
W Księdze Stworzenia mamy do czynienia z wybranymi ludźmi. Pomimo, że sami w sobie byli słabymi przykładami, zbiorowo reprezentują normy swoich ojców
Kapłańskie Sanktuarium
Wtedy Bóg powiedział: „Uczyńmy dla mnie świątynię, w której będę mógł zamieszkać pośród nich”. Jest to rzeczywistość typów i ilustracji. Bóg, nawet w Izraelu, nie otrzymał takiej świątyni, która, zgodnie z Jego myślą, byłaby miejscem Jego zamieszkania.
Gdy Mojżesz uczynił wszystko, zgodnie z pokazanym wzorem, chwała Jehowy wypełniła miejsce najświętsze.
Boża świątynia ma być kapłańską świątynią, a kapłaństwo w Domu Bożym jest w Słowie Bożym bardzo obszerną, bogatą i w pełni rozwiniętą prawdą.
Królewski Dom
Przechodzisz do okresu królów i masz świątynię. Również to funkcjonuje zgodnie z objawionym wzorem i zostaje skończone w obecności króla, chwała Jahwe wypełnia ten Dom.
Prorocza służba
Gdy Izajasz widzi Pana wysoko wyniesionego, siedzącego na tronie, kraj Jego szaty wypełnia świątynię. Bóg mówi w ten sposób przez człowieka o tymże Domu Bożym. Gdy On wypełnia Swój Dom, jest znany w Swym Domu przez przedstawicielstwo: On mówi. Jest to prorocza zasada.
|Rozdział 2 >
